Hide and Seek

Πες μου!Πόσες μέρες έχουν περάσει?μήνες?χρόνια?αιώνες της μιας στιγμής..της προδοσίας. Κάθομαι μπροστά σου παραδομένη,με τα χέρια σταυρωμένα,με μάτια θολά,βυθισμένα σε διάφανα νερά.Αναπνοές στιγμιαίες,διακεκομμένες.Το αίμα μου αναβλύζει μέσα στις φλέβες.Οργή..Σε βαρέθηκα,με βαρέθηκες και εσύ.Όμως το τίμημα βαρύ φορτίο,ασήκωτο. Σώμα ταλαίπωρο,φθαρμένο από τo overdose των ναρκωμένων σου ονείρων.Προσπέρασε με.Ξερώ ότι μπορείς να ζήσεις ευτυχισμένος μέσα στο σάπιο σου περίβλημα.Το γουστάρεις. Το ποθείς και ας αποσυντίθεται.Σε εκφράζει γιατί σε αφήνει να το πλάσεις αλλάζοντας μορφή ανάλογα την περίπτωση.Το τέρας λοιπόν κρύβετε πίσω από μάσκα αποκριάτικη και χάνετε μέσα στο πλήθος.Όμως εγώ σε έμαθα.Σε αναγνωρίζω παντού.Να δω οι υπόλοιποι έξυπνοι πότε θα σε ανακαλύψουν,γιατί αργά ή γρήγορα θα συμβεί και αυτό.Τι στο καλό?(τι στο κακό?)

«Φτάσε στον πάτο, εκεί που δεν υπάρχει πιο κάτω και βρες την ευτυχία κρυμμένη,κομμένη και ραμμένη για σένα»

Κομμένη και ραμμένη για εμένα.. Σταύρωση και ανάσταση σε τιμή ευκαιρίας και η λύτρωση σερβιρισμένη με πολλά παγάκια.

Αύριο που θα σε δω θύμισε μου να βάλω το καλύτερο μου χαμόγελο.Για εσένα θα είναι, αφιερωμένο.Το δηλητήριο που μου χάρισες ανταπόδοση ζητάει και εγώ δεν μπορώ να αγνοήσω την επιθυμία του αυτή.

..και αργά το βράδυ στην αγκαλιά της ταραντούλας-με τα πλαστικά μάτια-επέστρεψε γιατί μόνο αυτή σου αξίζει.Γιατί τα λόγια που ανταλλάσετε τον ίδιο ήχο βγάζουν.Με σκεπτικό απάτης,σε φυλακή που μοιάζει με κλουβί για παπαγάλους.Κοίτα μεσ’το ψέμα και θρέψου απ’άυτο .

Some of us we hide away
Some of us we don't
Some will live to love another day
And some of us won't
But we all know there is a law
And that law, it is love
And we all know there's a war coming
Coming from above