τελευταίο(γιούχου)επεισόδιο

Τις τελευταίες δυο ημέρες κυκλοφορώ με ένα χαζό χαμόγελο στα χείλια μου.Έχει κολλήσει εκεί το αναθεματισμένο και δεν ξεκολλάει με τίποτα.Πως είναι όταν ακούς ένα γαμάτο ανέκδοτο το οποίο κάθε φορά που το θυμάσαι σκας και ένα “say cheese” smile?
ε κάτι τέτοιο!

Λοιπόν τις προάλλες και ενώ ήμουν κομμάτια(κάτι σαν χαρακτήρας βγαλμένος από σίριαλ του Παπα-άπαπαπα-καλιάτη … lol κατάντια)ξεκίνησα μια συζητησούλα με τον Αριανο η οποία πραγματικά με έκανε να καταλάβω πόσο έξω είχα πέσει.Τέτοια ξενέρα δεν είχα ξανανιώσει στη ζωή μου. Από τη μέση της συζήτησης και μετά δεν τον αναγνώριζα!Μιλάμε για ολοκληρωτική μετάλλαξη(κοιτά the fly και θα καταλάβεις).Με άφησε τόσο απαράδεκτα μαλάκα με αυτά που αράδιαζε που είχα μείνει αποσβολωμένη να κοιτάζω την οθόνη του pc μου για κανένα τέταρτο(δεν το σχολιάζω,άκρως συλλεκτικό log).Μόλις λοιπόν κατάφερα να συνέλθω από το σοκ,συνειδητοποίησα το αναπόφευκτο :P

I'm not in love with him. I'm in love with ghosts...(η ατάκα από το «English patient» ηρθε και κάθισε κουτί στο κουκουρούκου κεφάλι μου)

..γιατί για να αγαπήσεις κάποιον δεν αρκεί το περιτύλιγμα,σε κάποια φάση θα σε πιάσει αυτή η γαμημένη περιέργεια και θα ψάξεις πιο βαθιά για να δεις τι κρύβει.Εγώ λοιπόν άνοιξα το kinder αυγό μου και το μόνο που βρήκα ήταν έναν παρτάκια με υπαρξιακά να καβαλάει ένα καλάμι!(γνωριμία->φιλιά->σχέση->ΖΟΝΓΚ!γαμώτο!)

..και για να μην παρεξηγηθώ..Το παιδί μια χαρά άτομο,για φίλος(ναι γαμώ)και για γκόμενος ΑΛΛΗΣ(hand full).Sry but I’m done and through with it!Μπορεί να αγαπώ ακόμα αυτό το άτομο που με έκανε να παραδοθώ ολοκληρωτικά όμως αυτός έζησε όσο και το καλοκαίρι.Με τα πρώτα κρύα με εγκατέλειψε για θερμότερο κλήμα αφήνοντας με πίσω,να τρώω στη μάπα την extraterrestrial βιοχλαπάντσα ενός αντικαταστάτη του.Αρκετά ..

(«κεφάλαιο Αριανός : ανεξιχνίαστο»..το ρίχνουμε στα αζήτητα και πάμε για άλλα)