the day after..

Τι κρύο κι αυτό σήμερα ? Έριχνε καρέκλες από το πρωί .. πάλι καλά που έπιανα δουλειά στη μια το μεσημέρι αλλιώς δεν ξέρω τι θα έκανα .. με έχουν πιάσει τα κρυουλιάρικα μου απ’ότι φαίνεται . Ξύπνησα λοιπόν κατά τις εννιά , ήπια το καφεδάκι μου , συλλογιστικά τον χτεσινό χωρισμό και μπορώ να πω ότι νιώθω μια χαρα . Εντέλει η μπλογκοθεραπεία απέδωσε … ( για φαντάσου !)

Τώρα που βράδιασε με χαλάει λιγάκι η ιδέα ότι δεν θα τον ακούσω προτού κοιμηθώ αλλά what the heck θα το αντιμετωπίσω . Έχω και τον T. στο msn και λέμε τις μαακιούλες μας για να περάσει η ώρα .. αυτός άραγε που είναι ? … ε ναι … άτιμη νύχτα εσύ τα φταις όλα ! πέρασα μια ολόκληρη μέρα χωρίς να τον σκεφτώ αλλά να τα μας πάλι!τεσπα .. θα μου περάσει :P

So where do I sail?
A ship losing control
My cries swallowed up, lost in the raging sea
So where has love gone?
Will I ever reach it?

The Cape of Storms echoes the pain I feel inside