I wish you well & so I take my leave,I pray you know me when we meet again.
Σάββατο, Μαρτίου 31, 2007
A Night at the Opera with Freddie
Το σημερινό postδεν έχει ιδιαίτερο σκοπό ύπαρξης(όπως και πολλά άλλωστε αλλά αυτό δεν έχει σημασία).Πριν λίγο λοιπόν βρήκα το videoαπό το αγαπημένο μου τραγούδι στο youtubeκαι σκέφτηκα να το ανεβάσω στο bloggακι έτσι για να το έχω πρόχειρο. Το οποίο μάλιστα δεν είναι άσχημη ιδέα,ίσως να το καθιερώσω και να ανεβάζω κάθε Σάββατο ένα oldtimefavouriteέτσι για να γουστάρω..
Παρασκευή βράδυ και έμεινα κολλημένη σπίτι να κοιτώ την οθόνη του υπολογιστή μου και να μην ξέρω τι να κάνω για να μην ψοφήσω από υπερβολική δόση πλήξης ή μελαγχολίας.. Ευτυχώς ήμουν προετοιμασμένη για την βαρετή κατάληξη της σημερινής ημέρας. Επιστρέφοντας από το μάθημα φωνητικής(το οποίο bythewayσήμερα με έκανε να νιώσω ιδιαίτερα υπερήφανη μετά από ένα καταστροφικό μήνα μπαζοεπιδόσεων)προμηθευτικά με το απαραίτητο -saviourstockforboringnights- δηλαδή ένα extraπακέτο Marlboro,μπυρίτσες και kinderότι να’ναι σοκολατίτσα(σλουρπ!),πήρα και τον Diegoμου αγκαλίτσα(ως αγχολυτικό) και θρονιάστηκα περιμένοντας να βαρεθώ σε τέτοιο σημείο ώστε να απελπιστώ και να πάω για ύπνο. Ιχ μου την δίνει όταν δεν μπορώ να βρω παρέα για να βγω.. Παλιότερα γούσταρα τρελά την μοναξιά μου.Περνούσα άπειρες ώρες στο δωμάτιο μου, έκλεινα και το κινητό και δεν μ’ενιαζε τίποτα.Μετά ηρθε και ο Κωστής ο οποίος συμμερίζονταν την σπιτογατισια φύση μου και χουχουλιάζαμε με τις ώρες παρείτσα στο δικό του δωμάτιο.Μιλάμε για το τραγικό λιώσιμο αλλά το απολάμβανα μέχρι εκεί που δεν πάει . Όμως άλλαξα και το σπίτι μου δεν με χωράει.Δεν ξέρω γιατί απλά δεν αντέχω να μένω μέσα. Τα μαθήματα φωτογραφίας και η φωνητική λόγω Πάσχα σταμάτησαν και νιώθω πραγματικά αίσχος!Καλά δεν είναι μόνο επειδή μου έδιναν μια ακόμα αιτία να φύγω αλλά κυρίως γιατί με κάνουν να νιώθω απόλυτα ευτυχισμένη..Γουστάρω ατελείωτα! Το μοναδικό πράγμα που σχετικά με παρηγορεί(κοίτα που φτάσαμε)σε αυτό το ανεπιθύμητο διάλλειμα είναι η εργασία που έχω αναλάβει και έτσι εκτός από τις βόλτες στην Αθήνα bynight&day(η σχιζοφρενής φωτογράφος με την Nikon)θα το εκμεταλλευτώ για να πάω και καμία εκδρομούλα Ναύπλιο,Χαλκίδα ή Πάτρα..και πάλι καλά..
Εντέλει ο συνδυασμός μπύρα,Diego,blog(reading& writing)απέδωσε..πάω να οριζοντιωθώ.
Vincent (1982) was Burton’s first film that actually saw a release, albeit a limited one. A stop-motion animated movie shot in beautiful black and white, it was based on a poem Burton had written himself. The short film tells the sad tale of Vincent Malloy, a suburbanite boy who wants to be just like his idol, Vincent Price. It was a deeply personal film for the young Burton, and it marked his first teaming with two collaborators who would have a great impact on his oeuvre. Rick Heinrichs, who would go on to design several of Burton’s later films, was the producer and provided additional designs. More importantly, the narration was provided by Vincent Price. Price had been Burton’s idol since childhood, and having him contribute his memorable voice to the film was an undoubted thrill for the young director. The classic horror star’s role also reinforced the theme of the film, which is that fantasies about monsters and mad scientists can become more important to kids than their own mundane lives. As Burton later said, “It was probably one of the most shaping experiences of my life.”
Tim Burton's Poem
Vincent Malloy is seven years old He’s always polite and does what he’s told For a boy his age, he’s considerate and nice But he wants to be just like Vincent Price
He doesn’t mind living with his sister, dog and cats Though he’d rather share a home with spiders and bats There he could reflect on the horrors he’s invented And wander dark hallways, alone and tormented
Vincent is nice when his aunt comes to see him But imagines dipping her in wax for his wax museum
He likes to experiment on his dog Abercrombie In the hopes of creating a horrible zombie So he and his horrible zombie dog Could go searching for victims in the London fog
His thoughts, though, aren’t only of ghoulish crimes He likes to paint and read to pass some of the times While other kids read books like Go, Jane, Go! Vincent’s favourite author is Edgar Allen Poe
One night, while reading a gruesome tale He read a passage that made him turn pale
Such horrible news he could not survive For his beautiful wife had been buried alive! He dug out her grave to make sure she was dead Unaware that her grave was his mother’s flower bed
His mother sent Vincent off to his room He knew he’d been banished to the tower of doom Where he was sentenced to spend the rest of his life Alone with the portrait of his beautiful wife
While alone and insane encased in his tomb Vincent’s mother burst suddenly into the room She said: “If you want to, you can go out and play It’s sunny outside, and a beautiful day”
Vincent tried to talk, but he just couldn’t speak The years of isolation had made him quite weak So he took out some paper and scrawled with a pen: “I am possessed by this house, and can never leave it again” His mother said: “You’re not possessed, and you’re not almost dead These games that you play are all in your head You’re not Vincent Price, you’re Vincent Malloy You’re not tormented or insane, you’re just a young boy You’re seven years old and you are my son I want you to get outside and have some real fun.
”Her anger now spent, she walked out through the hall And while Vincent backed slowly against the wall The room started to swell, to shiver and creak His horrid insanity had reached its peak
He saw Abercrombie, his zombie slave And heard his wife call from beyond the grave She spoke from her coffin and made ghoulish demands While, through cracking walls, reached skeleton hands
Every horror in his life that had crept through his dreams Swept his mad laughter to terrified screams! To escape the madness, he reached for the door But fell limp and lifeless down on the floor
His voice was soft and very slow As he quoted The Raven from Edgar Allen Poe:
“and my soul from out that shadow that lies floating on the floor shall be lifted? Nevermore…”
Σήμερα στην δουλειά έχουμε εγκαίνια(εγκαταστήσαμε ένα τραπεζικό μηχάνημα συναλλαγής και εξόφλησης ότι να’ναι λογαριασμών)και για να αποφύγω το πανηγύρακι που θα γίνει με φωτογράφους , κανάλια και έναν υπουργό κερασάκι ζήτησα ναπάω απόγευμα. Βέβαια αυτό έχει και τα αρνητικά του. Μπορεί έτσι να αποφεύγω όλα αυτά τα δήθεν του κάθε μαλάκα που θα παρουσιαστεί μπας και τον τραβήξει καμία κάμερα όμως το απόγευμα θα γίνεται της τρελής από κόσμο, θα μου βγει η πίστη πάλι..(ευτυχώς αύριο έχουμε απεργία-ωραίος συνδυασμός τα εγκαίνια με την απεργία-και έτσι θα πάω καμία βόλτα από μοναστηράκι για να βγάλω φωτογραφίες για την εργασία που έχω αναλάβει)
Τέλος πάντων,ας μπω στο πραγματικό θέμα του post. Η Ευγενία με προσκάλεσε να συνεχίσω το δεύτερο κατά σειρά blogchaingamesoδεν μπορώ να της χαλάσω χατίρι.
A.Personality Test
Global Personality Test Results
Stability (40%) moderately low which suggests you are worrying, insecure, emotional, and anxious. Orderliness (46%) medium which suggests you are moderately organized, hard working, and reliable while still remaining flexible, efficient, and fun. Extraversion (46%) medium which suggests you average somewhere in between being assertive and social and being withdrawn and solitary.
During drive hunts, migrating pods of dolphins and other small whales are first panicked and confused by loud banging, then herded, by the hundreds, into shallow coves and butchered, one by one, by fishermen. Every year, some 20,000 small cetaceans of several species, some of which are endangered, including bottlenose dolphins, striped dolphins, spotted dolphins, Risso’s dolphins, short-finned pilot whales, white-sided dolphins and false killer whales, are killed or taken in the drives, sometimes illegally.
This cruel and inhumane practice is sanctioned and controlled by the Government of Japan, which claims that these animals compete with the fishermen and slaughtering them is a means of pest control, but no evidence for this claim exists. The dolphins are processed and used as pet food or fertilizer, and the government is encouraging the consumption of dolphin meat. In fact, the hunts would be economically unviable without the sale of live dolphins captured during the drives to dolphinariums in Asia and elsewhere.
There is abundant scientific evidence that drive hunts inflict incredible pain and suffering on highly intelligent, self-aware, and socially complex animals. The hunts have been universally condemned on both welfare and conservation grounds, but repeated requests to end them, from the International Whaling Commission (IWC) and numerous other scientific and conservation organizations, have been ignored.
Μην αδιαφορήσεις! Βοήθησε υπογράφοντας την αίτηση διαμαρτυρίας!
Μου την σπάνε ρε γαμώτο οι ταρίφες.. κάθε φορά,δεν ξέρω πως τα καταφέρνω, πέφτω στους πιο ανεγκέφαλους σπασαρχίδιδες της κίτρινης φυλής..δεν τους αντέχω άλλο!Δεν είναι δυνατών να μπαίνω στο γαμώ τετράτροχο τενεκέ σου ρε πούστη μου,να σου τα σκάω και παρόλα αυτά να με αναγκάζεις να ακούω στη διαπασών τα πλέον πιο τελειωμένα σκατοσκυλάδικα που έχει η Ελληνική υποκουλτούρα να λανσάρει. Ρε να βάζω το δύστυχο mp3playerμου στο τέρμα και να εξακολουθώ να ακούω στο backgroundτα γαβγίσματα των τελειωμένων!Και το δε γαμάτο?Να του ζητώ να χαμηλώσει τη παλιοσαβούρα που τραγουδά και ο τυπάς να κάνει πως δεν μ’ακούει! ForFuckSake ρε μαλάκα.. ταξί έχεις όχι σκυλάδικο με ρόδες!!
Το τελευταίο μήνα δυστυχώς(και ευτυχώς) δεν βρίσκω χρόνο για να ασχοληθώ με το bloggάκι μου.Η δουλειά,το ωδείο,τα μαθήματα φωτογραφίας,το ολοκληρωτικό κάψιμο με τα anime-manga και ότι έχει να κανει με αυτά,καθώς και η παρέα που γκρινιάζει(δικαιολογημένα)όταν χάνομαι,δεν μου επιτρέπει να ασχοληθώ ιδιαίτερα μαζί του.Well that's life:P Όπως και να έχει σήμερα αποφάσισα να ανεβάσω επιτέλους μερικές(έως κουραστικά πολλές..το upload του blogger είναι θάνατος)φωτογραφίες από την εκδρομή στα Καλάβρυτα.Ελπίζω την επόμενη φορά που θα πατήσω το πόδι μου εκεί ο καιρός να είναι καλύτερος μπας και βγάλω καμία φωτογραφία της προκοπής.Η μηχανή μου πέρασε τα πάνδεινα με την βροχή που επί 3ης μέρες δεν έλεγε να σταματήσει,με αποτέλεσμα 1.να έχει μουλιάσει και 2.να τρέχω σαν την τρελή κάθε φορά που έπαιρνε το ρεπό της μπας και τραβήξω καμία στεγνή.Όπως και να χει η συννεφιά μετράει so ιδού το αποτέλεσμα.
(Σαν pure μαζοχίστριες αποφασίσαμε την διαδρομή Στ.Λαρίσης-Καλάβρυτα να ταξιδέψουμε με τρένο(μμ τρένΑ για την ακρίβεια)..πρώτα προαστιακός,μετά καρβουνιάρης και τέλος ο super οδοντωτός..εδώ είχα τρυπώσει στην θέση του οδηγού για να καπνίσω.Συμπαθέστατος τυπάς ο οδηγός..το μοναδικό συν του καρβουνιάρη) (Σταθμός Διακοφτού.Παραμονή 1ωρας..Καφεδάκι,τυροπιτούλα αλλά γενικά το μέρος δεν λέει καθόλου..και πολύ κάτσαμε..) (επιτέλους ο οδοντωτός φτάνει και η Μαρία αρπάζει το κινητό για να αποθανατίσει τη στιγμή..από εδώ και κάτω έχω φωτογραφίες της διαδρομής απο το βαγόνι γι'αυτό και είναι σχετικά κουνημένες :( ) (Σταθμός Καλαβρύτων..όλα τα λεφτά!) (Η διαμονή μας στο ξύλινο σαλέ..θεόστραβη την έβγαλα γμτ..hehe) (εντός της οικίας..λίγο πριν την μετατρέψουμε σε μπάχαλο..) (Τα Καλάβρυτα από ψηλά κι από τριγύρω ) (χωρίς ρόδες δεν πας πουθενά..ή μάλλον σχεδόν..λίγο πριν τα ατελείωτα σκαλιά προς τον Τόπο Θυσίας.. αυτό ΣΊΓΟΥΡΑ δεν το ξανακάνω!) (takes your breath away..) (Η μέρα της αναχώρησης-εξ ου και η κατάθλιψη-πάλι καλά που εφοδιαστήκαμε με μπόλικη τεντουρίτσα για το ταξίδι της επιστροφής και έτσι φτάσαμε στην Αθήνα γκολ και σε τρελά κέφια!.. ) όλα φτάνουν λοιπόν στο τέλος τους.. Η εκδρομούλα μας στέφτηκε με απόλυτη επιτυχία και με την υπόσχεση να επιστρέψουμε δριμύτερες στα ίδια μερη μέχρι τέλος Απριλίου(αυτή τη φορά ελπίζω σε τουτούνι διότι δεν την βγάζω την τρενοδιαδρομή..δέχομαι λοιπόν προτάσεις,ανήθικες και μή :P)
This day,O Soul,I give you a wondrous mirror.
Long in the dark,in tarnish and cloud it lay.
But the cloud has
pass'd and the tarnish gone.
Behold,O Soul!it is now a clean and bright mirror,
faithfully showing you all the things of the world.
W.W.